Skip to main content

ग़ज़ल

देबेन्द्र सुर्केली
आफैमा उभिएर जिउनुछ अर्वौ अर्व कान्छी
जाबो मेरो सिन्दुर लाएर किन गर्व कान्छी ।

म त भाग्य होइन तिम्रो न भविष्य तौलने
मान्छेमाथि विश्वास राख्दै किन बर्ब कान्छी ।

हुनसक्छ म पनि तिमीजस्तै पागल बनुला नै
तर यत्रो सामू फैलाउने किन पर्व कान्छी ।

सिन्दुर लायौ माइती छाड्यौ मलाई पायौ
माया हाम्रो सदा रहोस् किन लर्ब कान्छी ।

लर्ब - लर्बराउने अर्थमा बर्ब - बर्बराउने अर्थमा ।
desunone@yahoo.com

Comments

Anonymous said…
very nice gazal, L love it. nirajan batas

Popular posts from this blog

Khabar dinu..... (खबर दिनु......) || Kumari Yonghang || Ft. Laxmi Yongha...

भाग्यको नियति र साहित्यमा नियति

देवेन्द्र सुर्केली मलेसियाको साहित्यमा अझै नेपालको जनजीवनको बारेमा कलम चलेको छैन । उही दुःख उही पीडा । मलेसियाबाट हामीले यो साहित्य ल्याएका छौ भन्नेहरुले 'त्यहीको परिवेशमा भिजेर श्रमिक जीवनको साँघुरो कुराहरुलाई उक्काएर लैजानसके राम्रो हुन्छु भन्ने तर्कना दिन्छन् दिलिप सगर । यो महिना मलेसियाका चर्चित साहित्यकारको नाममा सूचिकृत भएका दिलिप सगर राईले 'नियति' नामक लघुकथा संग्रह लिएर आएका छन् । नयन साहित्य समाज जोहोरका अध्यक्ष समेत रहेका उनलाई समाजद्वारा प्रकाशन हुनलागेको संयुक्त लघुकथा संग्रहलाई थाँति राखेर आफ्नो संग्रह ल्याएको आरोप पनि नलागेको होइन । तर मलेसिया जानुभन्दा अगाडि करिब १० वर्ष पुरानो संग्रहलाई नै ल्याएको मात्र भनेर स्पष्टीकरण दिन पनि हत्तु भइरहेका छन् । उनी आफ्नो पुरानो संग्रह ल्याउन त्यसै हतारिएका होइनन् विरामीबाट भर्खर तङ्ग्रिएका सगर भन्छन् -'यसपाला मैले ठूलो खड्गो काटँे । विश्वास गरेर संस्थाको लघुकथा संग्रह निकाल्ने रकम समाजका सहसचिव मित्रप्रसाद बाँसकोटालाई छोडेको थिएँ त्यो साथीसँग सम्पर्कविच्छेद भयो । त्यसैले संस्थाको लघुकथा संग्रह थाँति छ । विराम